WIESŁAW ŁUCZAJ. Obrazy i miejsca.

WIESŁAW ŁUCZAJ Ur. w 1960 r. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Grafiki, aneks do dyplomu na Wydziale Malarstwa.

Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. Obecnie wykładowca na ASP w Warszawie oraz profesor nadzwyczajny w Instytucie Edukacji Plastycznej Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Autor ponad 20 wystaw indywidualnych oraz uczestnik ponad 100 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

W latach 1985-88 zajmował się problemem dynamiki w układach linii na płaszczyźnie (prace z cyklu „Dynamika linii”) oraz problemem powtarzalności i rytmów (cykl „Triticum”). Inspiracją dla obu cyklów prac była natura, a szczególnie kępy trzciny i pola pszenicy.

W latach 1988-98 artystę zajmował głównie problem miejsca dla obrazu i wieloznacznego odbioru dzieła sztuki. A także zagadnienie strefy dla widza i strefy dla obrazu rozumianych w kontekście proksemiki i dystansów przestrzennych określonych przez Edwarda T. Halla. Większość realizacji z tego okresu powstała bezpośrednio na ścianach galerii jako autorskie ingerencje w zastaną przestrzeń. Wszystkie te realizacje należały do cyklu „Drumheller”.

W roku 2005 powrócił do realizacji prac bezpośrednio na ścianach galerii, ale pasowy wzór prac, charakterystyczny dla wcześniejszego okresu został zastąpiony czarnymi kołami. Ta seria zatytułowana jest „Obrazy i miejsca”. Realizacje można interpretować co najmniej dwojako. Z jednej strony są to przedstawienia koła w różnych kontekstach architektonicznych, np. koło rozcięte przez uskok ściany lub zagięte w narożniku. Z drugiej strony koło, jako prosty znak, jest nośnikiem wielu symbolicznych znaczeń, np.: mandala, koło życia, koło fortuny, symbol wszechświata i kosmicznego porządku.

Od 1999 obszarem jego zainteresowań i inspiracją dla nowej serii obrazów jest statystyka. Pracuje równolegle nad dwoma seriami prac, z których jedna zatytułowana „Zagrożenia” odnosi się do globalnych zagrożeń ludzi i ich środowiska. Dane statystyczne i treść obrazów dotyczą takich zjawisk jak permanentny wyż demograficzny, wycinanie lasów tropikalnych czy wzrost zanieczyszczeń atmosfery.
Seria druga zatytułowana „Polak statystyczny” dotyczy stosunku Polaków do kary śmierci, seksu, religii, bogactwa, starości, czy zachowań zdrowotnych. Dane statystyczne znajduję głównie w Internecie. Kolorystyka obrazów związana jest z ogólnie przyjętą symboliką kolorów, gdzie np. czerwień kojarzona jest z krwią, ogniem, seksem czy rewolucją. Obrazy mają kształty typowych statystycznych wykresów kołowych lub słupkowych.

W Łomży, w Galerii Pod Arkadami, Łuczaj zaprezentuje dwie drogi swoich poszukiwań:
1. na parterze – prace z cyklu „Obrazy i miejsca”
2. w piwnicy –obrazy statystyczne z serii „Polak statystyczny”.