Mańko Dowling i Sławek Blatton. STARE PĘDZLE. MŁODE SERCA

Foto nr 2329
Fotogaleria
„Stare pędzle. Młode serca” to wystawa prezentująca twórczość dwójki przyjaciół, Mańki Dowling oraz Sławka Blattona, którzy poprzez malarstwo, tworzą swoją wibrującą tkankę świata. Artyści swoją sztukę prezentują razem już od lat 70-tych i do chwili obecnej kontynuują swą artystyczną podróż. Różne tematy, metaforyczne prace o radości istnienia, a także o uważności skierowanej na zmieniające się rytmy życia – są odpowiedzią na rzeczywistość, a także formą oswajania jej. Artyści patrzą inaczej. Wnoszą coś romantycznego, rzeczywistego ale też żartobliwego – wprawiając człowieka w inne emocje i wrażenia niż te zastane. Bogata kolorystyka prac jest niczym epifania sprowadzająca naszą uwagę ku małym rzeczom – pulsującym, żywym, nowym i świeżym.

Mańka Dowling

"Moim marzeniem jest, żeby ludzie oglądając moje obrazy, które namalowałam, uśmiechali się teraz tak jak za 150 lat, nawet może się roześmiali” – mówi Mańka (Maria Dowling), która 54 lata temu wyjechała do Londynu i tam zamieszkała. Studia ukończyła na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom z malarstwa i grafiki w 1967 roku), pod kierunkiem Jana Cybisa, który wpoił jej zamiłowanie do koloru i traktowania sztuki przez duże "S" – widać to w całej jej długoletniej twórczości. Jej pierwsza wystawa w Londynie odbyła się w 1972 roku, w Woodstock Gallery. Od tego czasu brała udział w wielu wystawach indywidualnych i grupowych, m. in. W USA, Szwecji, Meksyku, Niemczech, Syrii, Rosji, Polsce, Włoszech i oczywiście w Londynie.  Jej ostatnia duża wystawa odbyła się w 2016 roku, w Instytucie Kultury we Włoszech (Bordighera). Brała też udział w dorocznych wystawach APA w POSK Galeria w Londynie. W malarstwie Mańki odzwierciedlają się sceny, impresje i uczucia z różnych miejsc i sytuacji na świecie. 

Stanisław Sławomir Blatton 

Urodził się w Limanowej, gdzie na czas wojny rodzice jego wyjechali na zaproszenie wuja Oskara. Po krótkim pobycie w Krakowie rodzina przeniosła się do Warszawy i tu od 1963 do 1969 studiował na Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki, gdzie obronił dyplom magistra sztuki. W Polsce brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. na  „Festiwalu Sztuki Polskiej” i „Młodzi Współcześni”. W 1970 r. został stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki. W tym też roku wyjeżdża do Londynu, gdzie osiada na stałe. W Polsce był członkiem Grupy Aut. Żywcem pogrzebany przez polski establishment do czasu  wizyty Naldka Dąbrowskiego w Londynie. Później w latach osiemdziesiątych został zaproszony na wystawy w Polsce i Kaliningradzie przez grupę Kontynenty, czego kulminacją była wystawa w Galerii Prezydenta Warszawy. W latach 1975–2004 Blatton wykładał akwafortę w The Working Men's College w Londynie. W latach 1981-1993 zaś pracował na stanowisku konserwatora sztuki w National Gallery. Nagrodzony Medalem Księcia Yorku za zasługi w edukacji artystycznej. Artysta współpracuje z Grupą Barbakanu. Prace Blattona mają głównie charakter figuralny. Jest on najbardziej znany ze swoich ekspresyjnych akwarel, w których wykorzystuje podkreślone kolory i zdeformowane postacie, by uchwycić emocje. Jego wystawy indywidualne w Londynie obejmowały m.in. Art Centre Gallery, Polski Instytut Kultury i Bloomsbury Theatre. 
Do chwili obecnej mieszka i pracuje w Londynie. 

Wernisaż wystawy: 27.06.2025 / 18:00
Wystawa czynna do 27.07.2025